Osteoporoz, mineralizasyon kusuru olmaksızın azalmış kemik kütlesi ve bozulmuş kemik mikromimarisine bağlı olarak iskeletin mekanik dayanıklılığının azalmasıyla karakterize bir hastalıktır. Yaşlanan popülasyonla birlikte osteoporoz insidansı giderek artmaktadır. En sık postmenopozal kadınlarda görülmektedir. Semptomatik vertebra kompresyon kırığı riski, kadınlarda %16, erkeklerde ise %5 olarak bildirilmiştir. Bu kırıklar, morbidite ve maluliyetin önde gelen nedenleri arasında yer almaktadır.

Osteoporoz hastalarının büyük bir kısmı, düşük enerjili travmalar veya basit düşmeler sonrası sırt ve bel ağrısı ile sağlık kuruluşlarına başvurmakta; radyolojik incelemelerde ise belirgin vertebra korpus kompresyon fraktürleri saptanmaktadır. Omurga fraktürleri, osteoporozda en sık görülen fragilite (yetmezlik) kırıklarıdır. Hastaların bir bölümünde medikal tedaviye rağmen fraktür gelişimi devam edebilmektedir. Rehabilitasyon programları; doğru spinal dizilimin sağlanması, kifozun önlenmesi veya azaltılması, postürün korunması ve aksiyel kas kuvvetinin artırılması amacıyla planlanan, spesifik egzersizleri içermektedir.